Wspominam, bez emocji, które były wtedy, list jest jednak dowodem kim byłam w tamtym czasie, w oczach innego człowieka w każdym razie.
Na szczęście ta historia warta jest wspomnień, a były również inne, nic nie warte.
Pomyślałam sobie, że czas, kiedy bez żalu odkładamy między książki wspomnienia szalonych miłosnych uniesień, braku snu z powodu listu, bujania w obłokach, jest naturalnym przejściem z młodości do dorosłości.
A więc dorosłość jednak się nam zdarza :)
List schowałam znów do przypadkowej książki, mimo, że nie ma już we mnie nic z jego Autora, jestem beznadziejnie sentymentalna i już się cieszę , że kiedyś wypadnie mi znów.
Ponieważ od jakiegoś czasu usiłuję kupić stary dom, do małej chatki pod lipami, gdzie mieszkam teraz zaczęłam zwozić z okolicznych "sztyndorowni" różne fantastyczne graty.
Uwielbiam wyszukiwać stare półki, dzbanki na mleko nie do kompletu, grafiki, doniczki, wszystko używane, z wymyśloną na prędce "duszą".
Dom marzenie jest duży, więc można już teraz zaszaleć z ilością starych gratów.
Właśnie dziś się okazało, że biurokracja urzędów i banku udaremni kupno. Ale o tym kiedy indziej.
Na razie zostaję z mnóstwem drobiazgów w jednym pokoju, który dokładnie rok temu wyglądał tak:
a dziś się już strasznie nagraciło i wygląda tak :
Ponieważ jak pisałam czasu grudniowego mam dużo, chyba się rozpędziłam w marzeniach.
Ale to mi daje siłę podjąć walkę z urzędnikami od jutra na nowo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz